ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Θεολόγος (Δρ), Νομικός (ΜΑ) ΑΠΘ/ Διευθυντής 1ου Λυκείου Καβάλας
konigeorg@gmail.com
Ο Κωνσταντίνος Γεωργιάδης (Καβάλα, 1976) σπούδασε Θεολογία (Υπότροφος ΙΚΥ) και Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές του Σπουδές, Α´ και Β´ Κύκλου, στον τομέα της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας. Η Διδακτορική του Διατριβή με τον τίτλο «Πηγὲς καὶ Θεολογία τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου» έλαβε το βαθμό Άριστα με Διάκριση όπως και Βραβείο Αριστείας της Επιτροπής Ερευνών ΑΠΘ, το οποίο έλαβε και η Μεταδιδακτορική του Έρευνα (12 μηνών) με θέμα «Τὸ φιλοσοφικὸ καὶ θεολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς ὀρθόδοξης εἰκονολογίας». Σέ β΄ Μεταδιδακτορική Έρευνα (18 μηνών), με φορέα το ΕΛΙΔΕΚ, συμμετείχε επιτυχώς σε ανάλογη διεπιστημονική Ομάδα. Έλαβε μέρος ως Εισηγητής και Μέλος Επιτροπών σε πανελλήνια και διεθνή Συνέδρια (OxfordPatristicsConference(2011 & 2019), SymposiumApocrypha (2014), AristotleWorldCongress (2016) κ.α.) δημοσιεύοντας επίσης άρθρα του σε επιστημονικά Περιοδικά και Πρακτικά Συνεδρίων (Κόσμος/Cosmos, Γρηγόριος Παλαμᾶς, Θεολογία, PhilosophiaAncilla, Φιλοσοφεῖν κ.α.). Μετά από είκοσι χρόνια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Θεολόγος (κύρια ειδικότητα) και Πολιτικός/Κοινωνικός Επιστήμονας (β΄ ειδικότητα), με αποκορύφωμα το συντονισμό Σχολικών Προγραμμάτων (Erasmus, School Festivals κ.α.), υπηρετεί σήμερα ως Διευθυντής στο Γυμνάσιο Κρηνίδων, απ’ όπου τον Ιούλιο 2023 θα μεταβεί στη Διεύθυνση του 1ου Λυκείου Καβάλας. Στη διετία 2012-2014 αποσπάστηκε στη Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, διδάσκοντας κατ᾽ ανάθεση τα Μαθήματα «Ἑρμηνεία Δογματικῶν καὶ Συμβολικῶν Κειμένων»Ικαὶ ΙΙ, ενώ κατά το ακαδ. έτος 2019-20, μέσα από το Πρόγραμμα «Απόκτηση Ακαδημαϊκής Διδακτικής Εμπειρίας σε νέους Επιστήμονες κατόχους Διδακτορικού» δίδαξε τα Μαθήματα «Δογματική Β΄» και «Θεολογία και Κινηματογράφος». Το Μάιο του 2023 ολοκλήρωσε β΄ Μεταπτυχιακό, συγκεκριμένα το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στη Βιοηθική του Τμήματος Ιατρικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι έγγαμος με τη Συνάδελφο Κωνσταντίνα Κατσαρού, με την οποία έχουν δύο παιδιά.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Κωνσταντίνος Ι. Γεωργιάδης
Θεολόγος (Δρ) – Νομικός (ΜΑ) ΑΠΘ
Διευθυντής 1ου Λυκείου Καβάλας
Τίτλος Εἰσήγησης:
«ἈρχεῖονἹεροκηρύκων Ἱ.Μ. Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου, 1924-2024. Μελέτη περίπτωσης: Αρχ. Κωνσταντίνος Σακαρίδης»
Περίληψη
Στὴν τελευταία ἑκατοεντηρίδα (1924-2024) ἀνασύστασης καὶ ἐξέλιξης τῆς ἀποστολικῆς καὶ δὴ «παύλειας» Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φιλίππων, ἡ ἱστορικὴ ἐξέλιξη τῶν νεοελλήνων, μὲ ἐπίκεντρο τὴν Καβάλα καὶ στὸν ἀπόηχο τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καὶ τῆς «ἀνταλλαγῆς τῶν πληθυσμῶν», βρίσκεται σὲ ἀμφίδρομη σχέση μὲ τὴν ποιότητα τοῦ ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ τους βίου, ἄλλως τὴν «πνευματικότητά» τους. Ἡ ἀλληλένδετη αὐτὴ ἱστορικὴ καὶ πνευματικὴ φόρτιση βρίσκεται κλιμακούμενη σὲ τρεῖς διακριτὲς ἱστορικὲς φάσεις: α) τὴν προπολεμική (1924-1944), ποὺ κορυφώνεται στὴ βουλγαρικὴ κατοχὴ καὶ ἐθνικὴ ἀντίσταση, β) τὴ μεταπολεμική (1944-1974), που κορυφώνεται στὴν ἑπταετὴ Δικτατορία, καὶ γ) τὴ μεταπολιτευτική (1974-2024).
Τὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο τῆς καθ’ ἡμᾶςἹερᾶς Μητροπόλεως πορεύεται στὸν χρόνο, μετέχει στὶς ἱστορικὲς ἐξελίξεις, άλλοτε πρωταγωνιστικὰ ἄλλοτε ἀποστασιοποιημένο ἄλλοτε δὲ καὶ ὑπὸ κατοχή. Σὲ κάθε περίπτωση, κρίσιμη εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ ἐκάστοτε ποιμενάρχη Μητροπολίτου, ποὺ καλεῖται νὰ εἶναι καὶ ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, σὲ μιὰ ἄλλωστε μητρόπολη ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ ἔμμεσα ἔχει τὴν «ἀποστολικὴ διαδοχή», πόσῳ μᾶλλον «ἰδίαις χερσὶ» τοῦ πρωτοκορυφαίου τῶν ἀποστόλων Παύλου. Ἀπὸ τὴν ἄλλη δε τὸ ἱστορικὸ μακεδονικό, ρωμαϊκὸ καὶ «ρωμέϊκό» της ἀποτύπωμα προστίθεται ἐξίσου συναξιολογήσιμο.
Ὡς ἐπίσημη ἔκφραση τῆς φωνῆς αὐτῆς τοῦ ἐκάστοτε Μητροπολίτου, ἐν εἴδει θεσμικοῦ συνδέσμου μεταξὺ ποιμνίου καὶ ποιμενάρχη, μὲ ἀναγωγὴ τοῦ παντὸς φυσικὰ στὸ Χριστό, ὑπῆρξαν διαρκῶς οἱ δεκάδες ἱεροκήρυκες ποὺ διακόνησαν τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη στὰ ἑκατὸ χρόνια νεοελληνικῆςἱστορίας της. Μὲ ἀπερίσπαστη διακονία, ὡς πρὸς τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου, τῶν συνόδων καὶ τῶν πατέρων, συνάμα δὲ καὶ ὡς «ἐξομολόγοι πνευματικοὶ» οἱ ἴδιοι, ἦταν κατὰ κανόνα ἀκόμη πιὸ ἐνεργοὶ πνευματικὰ ἀπὸ τοὺς προϊσταμένους Μητροπολίτες τους, ποὺ σὲ κάποιο βαθμὸ καὶ ὑπὸ τὰ αὐξημένα πολιτικά, διοικητικὰ καὶ γραφειοκρατικὰ τους καθήκοντα ἦταν φυσικὸ νὰ χάνουν κάπως τὴν πνευματικὴ ἐπαφὴ μὲ τὸ ποίμνιο.
Στὴ βάση ὅλης αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς συνάφειας, ἡ παρούσα εἰσήγηση παρουσιάζει, στο πρώτο της μέρος, πρόταση και προσχέδιο ἠλεκτρονικοῦ ἀρχείου μὲ ἀντικείμενο τὴν προσωπικότητα, τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο ὅλων τῶν ἱεροκηρύκων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου. Σὲ ἀνοικτὴ ἠλεκτρονικὴ πλατφόρμα θὰ μπορεῖ κανείς, ἔπειτα ἀπὸ ἔλεγχο καὶ κατοχυρώνοντας τὰ πνευματικά του δικαιώματα, νὰ ἀρχειοθετεῖ σχετικὸ ψηφιοποιημένο ὑλικὸ ἔντυπου ἀρχείου κειμένων, φωτογραφιῶν, videoκλπ. Στὸ ἀρχεῖο αὐτό, ποὺ θὰ ἐκκινεῖ ἐν εἴδει λήμματος ἀπὸ τὸ ὄνομα καθενὸς Ἱεροκήρυκα, θὰ ἐπιχειρεῖται μιὰ ἁπλὴ καταγραφή ἐνταγμένη στὸ ἱστορικὸ πλαίσιο, χωρὶς οὐδεμία ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση τοῦ κατὰ πόσον «ὀρθόδοξος» ἤ μὴ εἶναι κανεὶς ἤ τοῦ κατὰ πόσον ἰδεολογικοποιεῖ καὶ κομματικοποιεῖ τὸ ἱερὸ κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας. Οὐδείς, ἐξάλλου, θεολόγος ἐρευνητὴς μπορεῖ νὰ ἀξιώσει γιὰ τὸν ἑαυτό του θέση ἐκκλησιαστικῆς συνόδου, πόσω μᾶλλον Θεοῦ.
Στὸ δεύτερο μέρος τῆς παρούσας ἔρευνας καὶ ἐνόσω στὸ περιορισμένο χρονικὸ διάστημα ἔχει συγκεντρωθεὶ στοιχειωδῶς ὑλικὸ γιὰ ἕναν ἀπὸ τοὺς πολλοὺς Ἱεροκήρυκες τῆς καθ’ ἡμᾶς Μητροπόλεως, αὐτὸ θὰ δημοσιευτεῖ ὡς «μελέτη περίπτωσης», δεῖγμα γραφῆς τῶν ἑπομένων. Πρόκειται γιὰ τὸ πρόσωπο, τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτη Κωνσταντίνου Σακαρίδη (1933-1923).