ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Αρχιτέκτων, Διδάκτωρ του Α.Π.Θ. Κατάγεται από τη Θάσο, εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας στην Καβάλα και ως λέκτορας στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Δ.Π.Θ. τα έτη 2012-2016. ΄Ελαβε μέρος σε πολλά τοπικά και διεθνή συνέδρια με αντικείμενο τη βυζαντινή, μεταβυζαντινή και ισλαμική αρχιτεκτονική και την ιστορία και αρχιτεκτονική 19ου-21ου αι.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
HKαβάλα και οι ναοί της επί μητροπολίτου Χρυσοστόμου (21/12/1924-14/02/1962)
Το Νοέμβριο του 1924, σε εφαρμογή της Συνθήκης της Λοζάνης, έφτασαν στην Καβάλα οι τελευταίοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής, ανέστιοι και πένητες, ενώ τον Ιούνιο είχαν αποχωρήσει οι Οθωμανοί κάτοικοι της. Ο πληθυσμός της πόλης διπλασιάστηκε. Για να στεγαστούν οι πρόσφυγες, κτίστηκαν ως το 1930, δύο ενότητες αστικών συνοικισμών, οι ανατολικοί: Αγία Βαρβάρα και Πεντακόσια και οι δυτικοί: Δεξαμενή, Χίλια, Δεκαοκτώ, Βύρωνας και Γκιρτζή. Στις 20 Δεκεμβρίου του 1924 η πόλη υποδέχτηκε τον πρώτο μητροπολίτη της νεοσύστατης Αποστολικής μητρόπολης Καβάλας των λεγομένων «Νέων Χωρών», τον Χρυσόστομο. Ο κατά κόσμον Θεμιστοκλής Χατζησταύρου, βρήκε μια πόλη με μεγάλες ελλείψεις σε κατοικίες και σε ναούς. Υπήρχαν τρεις ενοριακοί σε λειτουργία, οι Ι.Ν. Κοίμησης Θεοτόκου (1822), Τιμίου Προδρόμου (1866) και Αγ. Αθανασίου (1888) και το παρεκκλήσιο της Αγ. Παρασκευής (1914) στη συνοικία Αγ. Ιωάννη, ενώ ήδη είχε θεμελιωθεί ο Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας για τις ανατολικές προσφυγικές συνοικίες. Ο Ι.Ν. Αποστόλου Παύλου δεν είχε ολοκληρωθεί, εγκαινιάστηκε στις 23/05/1926. Για την εξυπηρέτηση των νέων προσφυγικών συνοικιών, αλλά και των πρώην οθωμανικών που απέκτησαν νέους κατοίκους, δημιουργήθηκαν πολλοί νέοι ναοί και παρεκλήσια. Συγκεκριμένα μέχρι το 1930, κτίστηκαν για τις δυτικές προσφυγικές συνοικίες, οι Ι.Ν. Αγ. Παρασκευής, Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και τα παρεκκλήσια Προφήτη Ηλία και Γενεθλίων Θεοτόκου (Παναγούδας), ενώ με αγώνες κατά της Εθνικής Τράπεζας, καθιερώθηκε το τζαμί του Ιμπραήμ πασά σε Ι.Ν. Αγίου Νικολάου. Στα επόμενα έτη, θεμελιώθηκαν τα παρεκκλήσια: το 1937 του Αγ. Σίλα, το 1940 του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης του Πουλίδειου Γηροκομείου Καβάλας, το 1953 της Αγ, Τριάδας του στρατοπέδου στο Περιγιάλι, το 1956 του Αγ. Θεράποντα του σανατορίου, το 1957 το εξωκλήσι Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στις παρυφές της πόλης και το 1957 το παρεκκλήσι Αγ. Σοφίας, δίπλα στο κτίριο της μητρόπολης. Το 1959 θεμελιώθηκε στην συνοικία της Παναγίας, στη θέση της ιστορικής τρίκλιτης βασιλικής που είχε κατεδαφιστεί το 1958, ο Ι.Ν. Κοίμησης Θεοτόκου και οικοδομήθηκαν ο Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων στη συνοικία της Δεξαμενής και του Τιμίου Σταυρού, στα θεμέλια του Selimye camii, ενώ καθιερώθηκε και τo Ali bin Agus camii στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου.