ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Εκπαίδευση: Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1968. Σπουδές στο Τμήμα Θεολογίας το 1990. Μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο Mainz της Γερμανίας. Ταυτόχρονες σπουδές στη Βυζαντινή Μουσική στο Ωδείο Σκαλκώτα – μέλος και σολίστ της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας. Το 1999 αναγορεύτηκα διδάκτωρ θεολογίας με τη διατριβή «Η Επουράνιος Λατρεία στα Αποκ. 4-5».
Ερευνητικά ενδιαφέροντα: 1996-2001 δίδαξα το μάθημα των ορθόδοξων θρησκευτικών σε γερμανικά Σχολεία του κρατιδίου της Έσσης και συνέταξα τα αναλυτικά Προγράμματα της διδασκαλίας τού ιδίου μαθήματος. Από το 2001 διδάσκω στο ΕΚΠΑ Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο την ενότητα ΟΡΘ50Η Ιστορική Πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Θεολογίας στο Ευρύτερο Θρησκευτικό και Πολιτισμικό Περιβάλλον (Ύστερη Αρχαιότητα- 18ος αιώνας). Είμαι μέλος της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καινοδιαθηκολόγων, ενώ έχω δημοσιεύσει άρθρα στη γερμανική και την αγγλική γλώσσα.
Επιλεγμένες δημοσιεύσεις:
Η Επουράνιος Λατρεία στα κεφ. 4-5 της Αποκαλύψεως του Ιωάννη (Διδ. Διατριβή), Wiesbaden 2000˙ Ο Ιησούς ως Χριστός και η Πολιτική Εξουσία στους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Αθήνα 2006˙ Η Αποκάλυψη του Ιωάννη. To βιβλίο της Προφητείας. Λειτουργική και Συγχρονική Ερμηνευτική Προσέγγιση, Τόμοι Α’ & Β’ (2007)˙ Ο Απόστολος Παύλος στην Αθήνα. Συγχρονική Ερμηνεία του Πρ. 17, (2009)˙ Ο Κώδικας των Ευαγγελίων. Εισαγωγή στα Συνοπτικά Ευαγγέλια και Πρακτική Μέθοδος Ερμηνείας τους, (2007)˙ Η Αγία Γραφή στον 21ο αι.Βιβλικές Μελέτες στη Βιβλική Ηθική, (2008).Υπόμνημα στην Α’ Τιμόθεον. Ο Χριστιανισμός και η «σιωπηλή» Εξακτίνωσή του, (2014).Παύλειες Μελέτες: Στα «ίχνη» του Αποστόλου των Εθνών (2014).Δοκίμια στο Κατά Ιωάννη: Ποίηση Θεολογία Επίμετρο: Παιδαγωγικές-Ποιμαντικές εφαρμογές ευαγγελικών περικοπών (2015). Ενδεικτικά η Εργογραφία μου την τελευταία Πενταετία είναι η ακόλουθη, ενώ αναλυτικά σε 100 και πλέον τίτλους παραπέμπω στα http://www.soctheol.uoa.gr/sotdespo.htmlhttps://en-uoa-gr.academia.edu/SotiriosDespotis
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η επίσκεψη του Αποστόλου των Εθνών στους Φιλίππους (Φ.) έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Λουκά. Αυτό το γεγονός διακρίνεται καταρχάς από την έκταση που καταλαμβάνει στο βιβλίο των Πράξεων. Στην αφήγηση κυριαρχεί το δραματικό επεισοδιακό ύφος, ενώ το μήνυμα εκάστου επεισοδίου δεν παρουσιάζεται άμεσα. Είναι μάλλον κρυμμένο στην περιγραφή και συμπλοκή των γεγονότων, στην αφήγηση από τον συγγραφέα των λόγων και των πράξεων των ηρώων του. Κατά την αφήγηση δημιουργείται περιπέτεια και έκπληξη με απότομη τροπή ή αναπάντεχη ανατροπή των γεγονότων αλλά και αγωνία (suspence : εκκρεμότητα) μέσω (1) της καθυστέρησης (όταν δεν δίνεται η πληροφορία τη στιγμή που την αναμένει ο ακροατής) αλλά και (2) των κενών (gaps): στοιχεία ή συμβάντα παραδίδονται αποσπασματικά, προκειμένου ο ακροατής να συμμετάσχει στο δρώμενο του κειμένου επί τη βάσει της πληροφορίας που έχει λάβει ήδη το κείμενο ή έχει εγκολπωθεί μέσω της «αποστήθισης» των Γραφών ή γνωρίζει ήδη από το περιβάλλον και τον κόσμο του. Αρχικά θα εστιάσουμε στο αντιθετικό δίδυμο δύο γυναικών. Πρόκειται για τη Λυδία που μεταστρέφεται και διανοίγει την καρδιά αλλά και την οικία της στο χριστιανικό μήνυμα και την παιδίσκη που απελευθερώνεται από τον Πύθωνα, ο οποίος παραδόξως δεν συκοφαντεί αλλά «διαφημίζει» τους αποστόλους. Εν συνεχεία θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον στις διαφορετικές αντιδράσεις ανδρών. Όσοι εκμεταλλεύονταν την ανώνυμη δούλη ενεργούν χειρότερα από τον διάβολο, ενώ υποστηρίζονται και από τις πολιτικές αρχές που φαινομενικά εκπροσωπούν ένα κράτος δικαίου. Ο Π. χωρίς να ασκήσει αντιβία και χωρίς να επικαλεστεί καν τα προνόμια που είχε ως Ρωμαίος πολίτης, καταφέρνει να αντιστρέψει την κατάσταση μεταστρέφοντας έναν κατώτερο στην ιεραρχία και την πυραμίδα δεσμοφύλακα. Ο χριστιανισμός που ξεκινά τη δράση του στην Ευρώπη στο περιθώριο της πόλης, χωρίς να επιστρατεύσει ρώμη και γοητεία, προκαλεί «σεισμό» στα δεδομένα της ρωμαϊκής οικουμένης.